De wereld zit vol mooie lieve mensen!

Lieve Allemaal

Het kan werkelijk niet op! Wat een wouw..dagen weer! Ik ben ondertussen alweer veilig en wel in Baños. Maar wat een belevenissen weer. Na San Augustin, Ben ik met een truck naar  Mocoa gereisd, Was erg gezellig ik deelde met een vrouw 1 gordel! Mijn rugzak boven op! werkelijk wat bijzonder.

Okee Mocoa jullie weten misschien nog wel, dat daar afgelopen febr. Een gigantische modderstroom was! Nou dat is nog goed te zien,Wat een bende daar! Mensen leven nog onder een afdakje, natuurlijk de winkels aan de voorkant lijken na een schoonmaakbeurt en een verfje wel weer wat. Maar als je verder kijkt, en ja dat doe ik natuurlijk.dan zie je meer, dan je wil zien.Het rode kruis rijd nog rond!

En zoals overal doet de regering niets! Nou zijn de mensen daar wel wat gewend, en pakken ze de draad van het leven weer op!En...een of andere slimmerik heeft er duidelijk een handeltje in gezien, om er heel snel scootertjes naar toe te transporteren.Want er rijden super veel scooters en allemaal van het zelfde merk! De mensen die al een auto hadden, hadden daar natuurlijk niets aan, of hij zat onder een laag modder, of was weg gespoeld. En...er waren geen echte wegen meer, en dan is een scooter veel handiger!
Tjha...de wegen dat brengt me gelijk op een ander punt

In Mocoa was weinig te beleven, dus ik dacht dan ga ik door naar Argo Lago ben ik ook gelijk al in Ecuador. Ik wordt toch wat rusteloos nu ik weet dat ik naar huis ga. Bus kaartje kopen, voor de volgende dag! Nou mooi even niet.Die buslijn en/of die weg is er niet meer! na wat gestress en heen en weer geloop naar de busterminal kwam de oplossing! Ik zag helemaal terug naar Pasto ook niet echt zitten! dat werd binnendoor.

Zo kon het gebeuren dat de taxi s'ochtends om 5 uur voor reed. Ik ging op pad.
De man van de ticketbali stond me bij de terminal al op te wachten!  
Mocoa is nm niet echt een plek om s'nachts rond te lopen.
Rugzak ging in de back van een minibus en ik ging richting een kleine grensovergang!
Gelukkig werd het snel licht! over de bergen, de wegen werden smaller en stijler. Dorpje na dorpje reden we in om her en der iemand op te pikken en verder en verder.De rimboe in dichter en dichter!
Tot we rond een uurtje of 10 in San Miguel aan kwamen en heel klein dorpje.
Daar werd ik overgeheveld naar een truck. Achterin, rugzak vast gebonden aan een stang.Samen met een jongen met een grote grasmaaier een oudere dame Josephine en een jongen met een hondje in een doos!
mensen wat een rit....echt ik weer...met mijn binnendoor!
Toen werd het echt een hobbelige rit, we schudden heen en weer, maar het was best gezellig. na een uurtje vol afgronden, rijden om grote rotsblokken. Kwamen we aan bij een brug! Daar stopte de truck.
En jaja...ging ik over op een bakfiets. We hebben met z'n 3e een bakfiets gehuurd. Want het was nog wel even lopen. En erg warm. Spullen van ons er op, hond in doos erop.
En echt...daar gingen we. De jongen van de hond trappen, en Josephine en ik op de zijkanten.
Wat een belevenis...welkom in Ecuador.....op de bakfiets!
Veel politie en militairen maar we konden gewoon door fietsen! Midden op even een foto moment en daar gingen we weer!
Aan de overkant stond weer een truck, want de paspoortcontrole was even verder op! En ja....nu geen rij, wachtende ik was simpelweg de enige! De andere hoefde geen stempel. Een loket Colombia uit en er naast Ecuador in!
En... ik had het geflikt!
Toen een collectivo gezocht en naar het busstation!
De man aan het loket was er zeker van dat er geen bus richting Baños ging ik moest over Quito. Wat ik ook deed hij bleef erbij!
Nou dan maar over Quito, dan moet ik daar maar een nachtje slapen!
Maar.... mijn watts app deed het weer, dus ik liet Manuel weten, dat ik in de bus naar Quito zat.
Nou...die wist hoe het wel anders kon, ik moest de chauffeur vragen me eruit te zetten in Beaze. Bij een checkpoint van Politie! Vlak bij een kruispunt!
En na wat aansporing van Manuel heb ik het gevraagd! Ik zag mezelf al staan, ergens in de middle. Zo stond ik een uurtje of 4 later, ergens! Geen politie point gezien! En nou heel snel kwam de bus naar Tena, en gaan weer!

En om even voor 6 uur stond ik met een zere kont van het zitten, op de bus terminal van Tena. Daar was ik vorig jaar al geweest, en vond er geen bal aan.
Dus nu toch een zere kont... ik ga naar Baños.
En zo kon het gebeuren dat ik om half 10 bij Manuel in de hostel zat. Nou ja zat.... mijn kont deed wel erg zeer!
Wouw.....wat een reis! En wat een belevenis! Ik denk niet dat het ministerie van buitenlandse zaken, deze reis aanbeveelt!
De FARC heeft dan wel de vrede getekend, maar je denk toch niet dat al die boertjes die cocaïne voor ze verbouwde dachten, kom ik verbrand mijn veld en ga van de berglucht leven!

Maar goed... ik heb geslapen als een os...en weet eigenlijk niet meer wie nou mijn schoenen uit heeft getrokken!
Gisterochtend was ik wel wat moe, maar het viel eigenlijk wel mee!
En ja...dan ga je een wasje doen, de lakens opvouwen!
En dan zegt Manuel plots...ga je mee?
Ach ja...wat gaan we eigenlijk doen? mmmm uhemmmm ach.....???!!
O, geen idee ik zie wel!
En zo..stond ik op de brug in een tuig...gereed om jajaj... van de brug te springen!
Ik had het er al vaak met Manuel overgehad, maar ik ging iedere keer niet
Nu geen keus meer!
Maar wat een kick.......echt wat een bijzonder ervaring!
Daar hing ik dan...boven de rivier tussen de bergen... ik was van zo hoog wouww Het is geen bungy touw van elastiek maar je zwaait heen en weer! Prachtig!
En ja....een knal einde van deze schitterende reis!
Beneden staat iemand om je een touw toe te gooien dan dan sta je weer op de grond!

En een uurtje later, zat ik weer gewoon aan een bakkie koffie in de hostel!
Niet te geloven!

Nu echt nog wat rust, en dan ga ik naar Guayaquil, slaap daar een nachtje, je weet hier tenslotte nooit of je op tijd aankomt! En dan kom ik weer naar huis!

Liefs Elle