Schommelen over de bergen!

Lieve Allemaal

Wat ik nu toch weer voor moois heb gedaan! Ik ben nm gaan schommelen.
Ach..schommelen denken jullie vast, nou nee ECHT schommelen. heel hoog in de bergen.
Hangt een schommel en ja...daar kun je met uitzicht op de bergen schommelen op een gigantische schommel.
Zo mooi..echt waanzinnig!
Ik denk dat de fotos wel voor zich spreken!

Maar goed, ik kan niet alles opschrijven.
Maar het leven is hier zo goed... ik geniet met volle teugen!
Eigenlijk doe ik alleen waar ik zelf zin in heb!

Ik race op mijn mountim bike hier door de bergen alsof het niets is!
Ik hou niet zo van dat soort fiets maar met al die bergen hier is het wel praktisch!
Ik heb hier een eigen fiets, zodat ..gelukkig het zadel nog iets lager kan dan het stuur.
Broekspijpen opgerold en gaan!
Nou ja gaan, alles is hier 1 richtings verkeer, en ja.. ik zal geen Elle heten, als ik als door gewinterde Nederlander toch niet lekker eigenwijs tegen de richting in ga fietsen!
Nou...dat doe je hier maar 1x. Poe..... Nou zijn ze hier zo wie zo weinig fietsers gewend!
Dus Ja....dan valt een ouwe taart als ik met een geleende wat ruim zittende trui ( nu weet ik ook dat hij het niet nodig vond dat ik veel kleren mee bracht... hij heeft altijd wel een trui die ik even kan lenen!)wel op,op zo'n nieuwerwetse fiets !
Maar gelukkig ik ben er nog!
Maar goed, gelukkig had ik nu geen 3 tassen met boodschappen bij me!

Het leven hier is lekker simpel zeker zo in de hostel, iedereen helpt iedereen.

Ik val niet op als ik in de morgen op een paar veel te grote slippers,( ach ja... ik ben die van mij zo vaak kwijt!) In een verschoten badjas uit lang vervlogen tijden, richting  keuken slenter voor een bakkie thee en een boterhammetje! Ik kook wat water in een oude pan. Eet mijn sinaasappeltje en slenter weer terug!

De vogeltjes zingen, de kikkers kwakken en ik hoor het water achter de hostel naar beneden kletteren! Schitterend toch!! Gewoon net niet echt!
O... ik dwaal af, waar was ik!
Op naar het busje voor een bezoek aan...gut ben ik de naam weer vergeten. Komt zo!  (Casa del Arbo of zo iets!)
Kan ik verdorie die fiets weer nergens kwijt.... dat overkomt mij nou altijd! En die fietsen zijn hier niet te betalen, dus er zijn vele kapers op de kust!
Bij de kaartjes man, maar eens gevraagd.... geen punt natuurlijk zet maar in de keuken!
En zo ging ik richting het busje, dat zijn kleintjes anders kunnen ze de berg niet op!
En...wat was dat genieten! Echt zo mooi. Ik voelde me op die schommel zo, zo.... echt niet te beschrijven!
Daarna moe maar gelukkig, weer in het busje, fiets weer opgehaald.

En in de regen die hier zo erg niet lijkt...terug!

En terug naar huis! Nou ja.. ik ga al huis zeggen!
Maar ik moet eerlijk zeggen ik voel me hier wel thuis.
Ik help hier en daar wat, Manuel haalt mijn was weer van de lijn als het gaat regenen! Ik weer de was van iemand anders, we proeven elkaar eten enzo!
Ik heb hier veel te kletsen maar kan ook lekker mijn eigen gang gaan!
De hostel is erg druk, maar ik heb er op mijn stekkie allen maar gezelligheid van!

Ik ga maar eens eten koken, want het is alweer 19.00 uur geweest!

Laat ik het hier nu maar even bij laten!

Liefs Elle