Poe..wat gaat de tijd toch snel!

Lieve Allemaal 

Jeetje het gaat nu echt opschieten!
Terwijl ik door Colombia reis, gaat de tijd gewoon door!

Mijn verjaardag was er een om nooit te vergeten.
Ik had mezelf getrakteerd op een duur hostel!
De reis naar Pasto was werkelijk schitterend, wat is het mooi!
Ik had een heerlijke bus...niet zo steenkoud toen we hoog over de bergen slingerde.
2 stoelen voor mezelf alleen... te danken aan de jongen bij de kassa, die in mijn paspoort zag dat ik jarig was! (als je hier met de bus mee wil, moeten ze je paspoort zien,en kijken ze of hij afgestempeld is. Kortom ze kijken of je in het land mag zijn!.
Anders kun je simpelweg niet met de bus mee. En.. omdat het hier nog wel eens fout gaat weten ze gelijk wie er in de bus zat!
We reden in colonne door de bergen...zo mooi...werkelijk ongelooflijk zo mooi, die kleuren....ik heb nooit veel waarde gehecht aan kleur..groen is groen en blauw is blauw.
Nu weet ik wel beter....wat een verschillende kleuren groen zijn er! In colonne betekend ook dat je niet zo op schiet,maar voor mij veel om te kijken.
Bergen zo hoog, afgronden zo diep, wat schitterend.
Net voor Pasto ging het hosen en onweren, en niet zo'n beetje ook. En ze hebben natuurlijk niet zo'n goed rioolstelsel als in Nederland. De weg staat zo geheel blank, en glibberde we over de spekgladde weg!
In de stromende regen kwamen we aan. Ik dacht nog ach... ik heb toch een mooi en duur hostel, vermaak ik me daar wel!
Nou dus echt niet... ik had een hok, oke er zat een balkonnetje voor die uitkeek op een blinde muur. maar verder nada. Geen sfeer geen welkom, geen kaart van Pasto Niemand enige interesse..2 chinees achtige meisjes die een beetje met grote ogen op hun schermpje zaten te kijken en dat was het!
Ik wilde graag naar Pasto om daar een boottochtje te maken, maar ja in de stromende regen ook niet leuk! Dus dan maar op zoek naar wat lekkers te eten en te drinken, regenjas aan en gaan! ook dat viel niet eens mee, er was heel weinig! Dus ik stond om 19.00 in mijn eigen pannetje te roeren! Met de 2 nog steeds wezenloze Chinese meisjes aan het eind van de keukentafel! Filmpje kijken op de computer viel ook niet mee, want de kwaliteit van de wifi was ook niet veel.
Nou jullie voelen hem al aankomen. Ik stond de volgende ochtend om 8 uur in de busterminal!

Kaartje naar Popayan, zelfde bus maatschappij en gaan!
7 uur bussen, maar prima lekker kunnen zitten, en wouww.. wat een schitterende rit.
Halverwege stapte er een super mooie man in, die naast me kwam zitten.
Echte babbelaar was het niet, maar ik had mooi zicht,welke kant ik ook op keek!
En toen ik hem wakker maakte omdat we controle hadden,wilde hij wel mijn tas dragen!
Het duurde nm even voor ik mijn schoenen aan had. Die bind ik tegenwoordig nm vast, aan het gordijnreeltje, zodat ik niet op mijn knieën door de bus hoef op zoek naar 1 schoen...ervaring he!!

Half 4 stond ik hier in Popayan, een super leuk plaatsje, met mooie witte huizen, veel erg mooi kerken! En een heel leuk hostel, ziet er erg leuk uit, een goed bed, eigen badkamer,en veel leuke zitjes om even wat bij te kletsen!
Ik ben nog even naar het plein gelopen, waar allerlei optredens waren, en een marktje heel gezellig! Wat te eten gekocht, dat schijnt hier erg goed te zijn, het was ook heerlijk! En op de terug weg een worst!!! op een stokje gekocht met gebakken aardappelen er boven op!
Even wat in de tuin rond gehangen en een filmpje gekeken en onder de wol!
Ik ben ook wat verkouden, dus een beetje extra slapen kan geen kwaad!

Vanmorgen een rondje stad gedaan, naar een uitkijkpost, maar ik wordt verwend...was leuk!Over een of andere oude brug gelopen, ach...ik zie zoveel bruggen! Nog iets uit een vorige beschaving bezocht...maar ja ach..... Naar een leuk kerkje gewandeld waar de dienst nog gaande was, leuk om mee te maken. De musea die hier erg mooi schijnen te zijn waren dicht, want het is zondag.
Dus toen ben ik maar lekker gaan winkelen veel kerst rommel...maar wel erg gezellig, Overal optredens, Een paar leuke dingetjes gekocht maar niets echt bijzonder!
En...dat geloven jullie vast niet.. Ik zag bij een bakker iets staan wat leek op slagroom met aardbeien, het zag er zo heerlijk uit, en terwijl ik weet dat het hier nooit slagroom is, kocht ik het toch.....ja...echt slagroom met suiker zoals wij dat kennen, en aardbeien. Zo...dat was smullen!

Toen werd het weer heel donker en ik zag de bui al aankomen, ik ging er niet op wachten.
Ik heb de hostel net niet gehaald, maar wat een plensbui...zo...die kennen wij niet!
Ik heb het onder een afdakje af staan wachten. Binnen een mum van tijd staat alles blank...echt blank tot aan je enkels in het water!
Een uurtje later scheen de zon weer, en was het broeierig warm!

Morgen vertrek ik naar San Augustin.
Dan begin ik eigenlijk alweer aan mijn terug tocht!
Dus ga ik alles maar weer eens in mijn backpack proppen!

Liefs Elle
*** de foto's zijn super mooi!